Πρακτική
Η Θεραπευτική Φωτογραφία μπορεί να λάβει χώρα σε ατομικό ή ομαδικό πλαίσιο, σε κλειστό ή ανοιχτό χώρο. Συνιστά μια βιωματική εμπειρία με θεραπευτικά αποτελέσματα για τους Συμμετέχοντες, εφόσον, μέσα από ένα σύνολο φωτογραφικών δραστηριοτήτων, αναδύεται και ενισχύεται ο ήδη υπάρχων εσωτερικός πλούτος των Συμμετεχόντων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη μηχανισμών ψυχικής αποκατάστασης και ‘αυτοΐασης’ που έχουν ένα άμεσο θεραπευτικό αποτέλεσμα για τον Συμμετέχοντα.
Η Θεραπευτική Φωτογραφία διαφέρει χαρακτηριστικά από τη Φωτοθεραπεία, ως προς το εξής: η Θεραπευτική Φωτογραφία δεν διενεργείται από κάποιον Ειδικό Ψυχικής Υγείας, αλλά από έναν Σύμβουλο Θεραπευτικής Φωτογραφίας, επαγγελματικά καταρτισμένο και εξειδικευμένο στη Φωτογραφία, ο οποίος γνωρίζει πώς θα χρησιμοποιήσει την Τέχνη αυτή, σε τεχνικό, καλλιτεχνικό και αισθητικό επίπεδο, ώστε να επιτευχθούν τα θεραπευτικά οφέλη της φωτογράφισης, της επεξεργασίας και της δόμησης του φωτογραφικού υλικού. Συνεπώς, ο Σύμβουλος, ενόσω συζητά και μοιράζεται τις σκέψεις, τις ανάγκες, τις προσδοκίες, τις συνδέσεις, τα συναισθήματα και το βίωμα της διαδικασίας με τον Συμμετέχοντα, δεν προβαίνει σε δικές του ερμηνείες -θεραπευτικού τύπου-, πάνω στο οπτικό υλικό που παράγεται από τις συνεδρίες. Στον αντίποδα, στη Φωτοθεραπεία, αναλύεται και ερμηνεύεται φωτογραφικό ή άλλο οπτικό υλικό, το οποίο δεν έχει καν απαραίτητα παραχθεί από τον Θεραπευόμενο (παρά μόνο το έχει επιλέξει εκείνος) από κάποιον Ειδικό Ψυχικής Υγείας, με σκοπό να ενισχυθεί με ένα παραπάνω εργαλείο η διαδικασία της Ψυχοθεραπείας.
Το οπτικό υλικό που παράγει κάποιος στην διαδικασία της Θεραπευτικής Φωτογραφίας μπορεί να αποτελέσει κομμάτι περαιτέρω διερεύνησης σε μια ήδη τρέχουσα Ψυχοθεραπεία ή να λειτουργήσει ως προθάλαμος για την έναρξη Ψυχοθεραπείας, χωρίς τίποτε από αυτά τα δύο να είναι απαραίτητο ή προαπαιτούμενο. Τα οφέλη της Θεραπευτικής Φωτογραφίας είναι ανεξάρτητα από κάθε άλλης μορφής θεραπείας και λειτουργούν αυτόνομα στην βελτίωση της Ψυχικής Υγείας του Συμμετέχοντα.
Ποιά είναι τα Οφέλη
- Αυτογνωσία, μέσω της Τέχνης της Φωτογραφίας, ενός μέσου αυτοέκφρασης και δημιουργικότητας, η οποία δρα ευεργετικά σε κάθε πτυχή της ψυχικής ζωής
- Καλλιέργεια της φαντασίας και της δημιουργικότητας, οι οποίες τονώνουν την αυτοπεποίθηση και την αυτοεικόνα
- Αναστοχασμός, αλλαγή οπτικής και εστίασης απέναντι στον Εαυτό, στον Αλλον και στον κόσμο, που οδηγεί στην διεύρυνση της σκέψης και της τοποθέτησης του Συμμετέχοντα απέναντι στις σχέσεις και τις συνθήκες της ζωής του
- Επίτευξη Ενσυνειδητότητας, μέσω της παρατήρησης και παρουσίας στη στιγμή, στο πλάνο, στο ‘εδώ-και-τώρα’, η οποία μειώνει το άγχος και το στρες και αυξάνει την ικανότητα συγκέντρωσης
- Όξυνση των αισθήσεων, η οποία βοηθά στην αρνητική διάθεση, την κατάθλιψη, όπως και στην αφύπνιση της ψυχής και την ενδυνάμωση του Συμμετέχοντα
- Ανάπτυξη φωτογραφικών και σκηνοθετικών δεξιοτήτων που οδηγεί στην συνολικότερη ανάπτυξη της ικανότητας επίλυσης προβλημάτων μέσω διαφορετικών προσεγγίσεων, όπως και στην διεύρυνση της ευελιξίας και της προσαρμοστικότητας στα δεδομένα της ζωής του Συμμετέχοντα
- Επαφή με την Φύση και όλες τις ευεργετικές της ιδιότητες που, αποδεδειγμένα, έχουν θετική επιρροή ολιστικά, στην σωματική και ψυχική υγεία
- Επικοινωνία, αλληλοστήριξη, συνεργασία, μοίρασμα, όλα χαρακτηριστικά που οδηγούν σε καλύτερη ψυχική υγεία και διάθεση
Για εκδήλωση ενδιαφέροντος
Όταν φωτογραφίζουμε έχουμε μια αρχική συνειδητή πρόθεση ως προς το αντικείμενο ενδιαφέροντος και το κάδρο μας. Κατόπιν, κοιτάζοντας την αποτύπωση, διαπιστώνουμε πολλά στοιχεία στην φωτογραφία τα οποία δεν είχαμε εξ αρχής αντιληφθεί και τα οποία αρχίζουν να μας ‘μιλούν’, ανοίγοντας έναν εσωτερικό διάλογο.
Ένα ακαθόριστο σύννεφο που δεν βλέπαμε ξεκάθαρα όταν κάναμε τη λήψη, μπορεί αποτυπωμένο πια, στην οθόνη ή στο χαρτί, να μας φανερώσει κάποιο σχήμα/σύμβολο, με το οποίο να ‘συνδεθούμε’, ένα πουλί που πέταξε μπροστά στο ‘κάδρο’ μας την ώρα του ‘κλικ’ μπορεί να αλλάξει εντελώς το σκηνικό της πρόθεσής μας και να μας ‘μιλήσει’ με έναν νέο τρόπο, ένας περαστικός, που φάνταζε αρχικά αδιάφορος στο κάδρο μας ν’ αφήσει ένα στίγμα που θα αποβεί σημαντικό για το πώς εμείς οι ίδιοι ερμηνεύουμε την φωτογραφία μας, ένα ανεπαίσθητο κούνημα του χεριού μας, να παράγει ένα φωτογραφικό αποτέλεσμα που θα προσδώσει μια ονειρική διάσταση στο πλάνο μας, κάτι απροσδόκητο που ξεπηδά και προσθέτει στην αρχική μας τοποθέτηση και εμπειρία.
Αυτή η διαδικασία από μόνη της είναι μια άμεση αναγωγή για το τι συμβαίνει στην ίδια μας τη ζωή, όπου το συνειδητό μας κάδρο είναι συχνά πολύ συγκεκριμένο, μέχρι που κάτι ‘ξεπηδά’ από αυτό, είτε σε μορφή απροσδόκητου συμβάντος, είτε σε μορφή αναστοχασμού, και, ό,τι γνωρίζαμε ως σταθερό μέχρι εκείνη τη στιγμή, ξάφνου αλλάζει και, μαζί με αυτό, αλλάζουμε κι εμείς οι ίδιοι.
